miércoles, 29 de julio de 2009

DESIDIA

Cansado y pasan las horas mientras me siento asi , toda energia que poseo se me va rapidamente en los demás y no acabo de cargar mi cuerpo con "lo reparador del sueño".
Cansado para escribir y aun así estando horas buscando imagenes para mostrar mi desidia, obligandome a seguir aunque lo que busco o parece que quiero es mi trozo de hierba más verde que el resto donde zambullirme en mi respiración entrecortada.
Relatos y espacios dedicados a entender, a acompañar y a seguir el camino mientrás yo me quedo sin mirada para seguir el mio.
Confusión de emociones que me agotan, sentir rabia y miedo con lo de siempre, la pereza que me da mover nada de lo que ahora me agota y solo por aguantar y sostenerme desde la inercia.
Tanto poder me creo tener que cualquier acto que hago puede provocar un viento huracanado y yo solo viendo que lo que puede quedar después es mi soledad.
Cansado pero ya esta, donde queda la angustia que me acompaña, pues en mi descanso que parece que es cuando me quiere hablar.
Efectos del calor y la rutina, consecuencias del saber y la conciencia, tranquilidad por no significar que tan solo soy esto sinó mi momento.

1 comentario:

Xisti dijo...

serà una sensació relacionada amb l'estiu? és un temps per aquells sentiments que normalment endrecem sota mil obligacions, minuts d'estres i fred?

ho combatem amb unes carioques de mitja tarda?
esperaré la teva trucada al llarg de la setmana!